همبستگی های فنوتیپی و ژنوتیپی درصد پروتئین دانه با چند صفت دیگر در گندم پائیزه (triticum aestivum l.)

از تجزیه های واریانسی وکوواریانسی برای تعیین ضرائب همبستگی فنوتیپی و ژنوتیپی بین درصد پروتئین دانه‘ عملکرد دانه‘ عملکرد پروتئین وشاخص برداشت ازت در 36 ژنوتیپ گندم (متشکل از 8 واحد و 28 دورگ f1 حاصل ازتلاقی آنها) استفاده شد. ژنوتیپها در گلخانه و به صورت طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار ارزیابی شدند. کلیه ضرائب همبستگی بجز همبستگی های درصد پروتئین دانه با سایر صفات مثبت و از نظر آماری معنی دار بودند. طبق نتایج حاصل به نظر می رسد که می توان از طریق انتخاب برای عملکرد پروتئین دانه و شاخص برداشت ازت که نوعی شاخص تلقی می گردند برای افزایش پروتئین در گندم استفاده نمود. انتخاب برا ی عملکرد پروتئین دانه و شاخص برداشت ازت به ترتیب از طریق افزایش عملکرد وبهبود راندمان تخصیص ازت بین دانه و کاه منجربه بهبود وضعیت پروتئین می شوند. بنابراین می توان از این دو صفت به عنوان نوعی شاخص انتخاب در برنامه های به نژادی استفاده نمود.